Lauressa over hoogsensitiviteit

Hallo! Ik zal me even voorstellen. Mijn naam is Lauressa. Ik heb communicatie- en informatiewetenschappen gestudeerd en werk nu als freelance tekstschrijver en redacteur. Daarnaast heb ik mijn eigen blog Lauressa Maria. Ik ben de zus van Nore en verzorg binnen Hoogsensitief Online de technische ondersteuning en de eindredactie voor de blogs. Ik ben tevens ook hoogsensitief en vandaag deel ik graag mijn ervaring hiermee.

Ik weet niet meer precies wanneer ik voor het eerst hoorde van hoogsensitiviteit, maar ik denk dat het rond mijn 22e of 23e was. Ik liep toen stage bij Happinez en daar is hoogsensitiviteit een groot onderwerp. Ook was Nore er veel mee bezig en daardoor hadden we het er vaak over. 

Het stille kind

Als kind was ik altijd het stille, verlegen kind. Dit zag ik als iets slechts, ook omdat anderen vaak benoemden dat ik ‘te stil’ of ‘te verlegen’ was. Maarja, hoe vaker anderen dat benadrukken, hoe erger het wordt. In mijn pubertijd was ik gelukkig en had ik leuke mensen om me heen, maar ik had ook veel onzekerheden en mentale problemen. Daarom ben ik op jonge leeftijd (16 jaar) in aanraking gekomen met mindfulness en verdieping. Ik leerde niet alleen over rust en ontspanning, maar ik leerde ook hoe ik van mezelf kon gaan houden (lekker cliché, maar waar).

Inmiddels kan ik het gevoelig en overwegend rustig zijn helemaal omarmen. Niet alleen bij mezelf, maar ook bij anderen, waar ik daar vroeger ongemakkelijk van kon worden. Want twee rustige personen bij elkaar: wordt dat niet heel ongemakkelijk? Juist niet, het zorgt juist vaak voor diepgang omdat je binnenwereld op die van elkaar lijkt. 

Het mooie is dat ik door mijn HSP en introverte aard, heel goed weet welke contacten bij mij aansluiten en welke niet. Begin ik bij iemand te ratelen en stomme grappen te maken? Dan weet ik dat ik me op m’n gemak voel. Sla ik in een groep of contact met iemand helemaal dicht? Dan is er gevoelsmatig iets mis in het contact of in de sfeer.

Van flow tot controledwang

Je kunt je innerlijke wereld niet vergelijken met die van anderen, maar ik had altijd al wel het gevoel dat ik net wat anders was dan de rest. Gevoeliger, emotioneler, alsof ik de wereld net wat intenser beleef dan anderen. Ik kan van iets kleins waar ik enthousiast van word in een soort extase of flow raken, maar ook ‘negatieve’ emoties kunnen me ineens overvallen. Ik ben erg gevoelig voor licht, geluid en stoffen zoals cafeïne en alcohol. Waar Nore vroeger geen broeken aan wilde, laat ik truien het liefst zo veel mogelijk uit. Of ik ben ben de hele dag met die trui in de weer: aan, uit, aan, uit… Om deze dingen kan ik meestal alleen maar lachen en ik vind het helemaal niet erg. 

Maar er zijn ook HSP eigenschappen waar ik minder om kan lachen en waar ik op dit moment nog steeds aan werk. Omdat het zo makkelijk is om me in de ander in te leven, is het lastig om grenzen aan te geven. Je kan immers altijd begrijpen waarom de ander iets van je vraagt of van je wil. Ook ga ik door perfectionisme en controledwang soms over m’n eigen grenzen heen wat resulteert in stress en dan vooral lichamelijke stress. Net als Nore ook vertelt, merk ik overprikkeling en het negeren van mijn grenzen in lichamelijke klachten. Dit zijn over de jaren heen een scala aan vage, niet-ernstige klachten geweest, maar die wel vervelend waren. Spasme in m’n oog, duizeligheid, een wazig gevoel en hoofdpijn zijn op dit moment signalen dat ik mezelf meer rust moet geven. 

Diepgang en creativiteit

Het mooiste aan HSP vind ik de diepgang die je gewoon in je hebt. Soms heb ik zin om over oppervlakkige dingen te praten, maar vaak ook niet. Too much information; wat is dat? Schaamte om over gevoelens en onzekerheden te praten, heb ik eigenlijk nooit gevoeld.

Ook merk ik de laatste jaren dat creativiteit echt een uitlaatklep is van alles wat er in me omgaat. Als ik met een tekst, beeld, video of een tekening bezig ben, dan kan ik alles om me heen vergeten. Soms vind ik mezelf terug in een donkere kamer met koude thee naast me, omdat ik de tijd helemaal was vergeten tijdens het maken van een tekst of beeld. Veel hiervan zet ik online op m’n eigen blog. 

Ik hoop door de tijd heen, en via Hoogsensitief Online, nog veel meer over hoogsensitiviteit te leren. Ik denk dat je je hele leven nieuwe dingen over je HSP kan leren en dat dat ook een mooie ontdekkingstocht is!

Liefs, Lauressa